Στο μικρό συνοικισμό του χωριού (των) Βουλγάρω(ν), σώζεται ο μεγάλος, ερειπωμένος ναός της Αγίας Βαρβάρας, καθολικό παλαιάς, πιθανώς πατριαρχικής, μονής. Πρόκειται για σταυροειδή εγγεγραμμένο με τρούλο και μεταγενέστερο νάρθηκα. Οι επιφάνειες διαμορφώνονται πλαστικά με τυφλά αψιδώματα, η ανατολική πλευρά καταλήγει σε τρίπλευρη κεντρική αψίδα και ημικυλινδρικές πλάγιες με μονόλοβα παράθυρα. Η κατασκευή των εξωτερικών επιφανειών-σε αντίθεση με τις εσωτερικές-είναι ιδιαίτερα επιμελημένη με εναλλαγή λίθων και πλίνθων, χρήση της κωνσταντινουπολίτικης τεχνικής της «κρυμμένης πλίνθου» και της εγχάραξης ψευδοτοιχοποιίας πάνω στο υπόλευκο κονίαμα.
Τα γωνιαία διαμερίσματα καλύπτονται από ημικυλινδρικές καμάρες. Σε επέμβαση της Βενετοκρατίας οφείλεται το υστερογοτθικό θύρωμα στο νοτιοδυτικό αψίδωμα του ναού. Μεγάλα τμήματα του κυλινδρικού τρούλου, που ήταν καλυμμένος από λευκό κονίαμα έχουν πέσει στο εσωτερικό του ναού, του οποίου τα σωζόμενα σε μεγάλο ύψος ερείπια, καθαρίστηκαν και στερεώθηκαν προ ετών. Ο τοιχογραφικός διάκοσμος, που σώζεται αποσπασματικά επιτόπου, ή έχει αποτοιχιστεί από τα πεσμένα τμήματα (Βυζαντινή
και Μεταβυζαντινή Συλλογή Χανίων, αποθήκες 28ης ΕΒΑ, Μουσείο Μπενάκη), είναι ιδιαίτερα σημαντικός και χρονολογείται στο δεύτερο μισό του 11ου αιώνα. Πρόκειται για μνημειακού ύφους παραστάσεις μετωπικών αγίων χαμηλά, στηθαίων στην επόμενη ζώνη και σκηνών από τον ευαγγελικό κύκλο στις καμπύλες επιφάνειες. Στην κεντρική κόγχη του ιερού εικονίζονται ιεράρχες, στις πλάγιες διάκονοι, στο νότιο τοίχο μεταξύ των αγίων, κάτω από τοξωτό πλαίσιο η Αγία Βαρβάρα με αφιερωτή σε μικρότερη κλίμακα, γονατισμένο στα πόδια της. Εντυπωσιακές για την καλή διατήρηση και την υψηλή ποιότητά τους είναι οι μορφές των αγίων Μερκουρίου και Μάμα, Αρέθα, οι παραστάσεις του Χριστού με τη Σαμαρείτιδα, της Προδοσίας και της Αποκαθήλωσης. Μέρος από τα κτίσματα της Μονής, που σώζονται κάτω από πυκνή βλάστηση ανήκουν στην πρώτη περίοδο, στην οποία χρονολογείται και κεραμικός κλίβανος.
http://www.imks.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου