Σύμφωνα με την μυθολογία, οι Άρπυιες ήταν θηλυκά τέρατα με μορφή πουλιών και με κεφάλι γυναίκας που ήταν οι αγγελιοφόροι του Άδη. Επίσης, αναφέρονται κι ως ανεμοστρόβιλοι. Τα τέρατα ζούσαν στο Δικταίον Άντρον, στο Οροπέδιο Λασιθίου. Οι Άρπυιες θεωρείται ότι άρπαζαν τα παιδιά και τις ψυχές των ανθρώπων. Για τον λόγο αυτό τις απεικόνιζαν επάνω στους τάφους να κρατούν στα νύχια τους την ψυχή του νεκρού. Οι πιο γνωστές ήταν η Ποδάργη (μητέρα των ίππων του Αχιλλέα και των Διόσκουρων), η Αελλώ, η Ωκυπέτη και η Κελαινώ
Η πιο γνωστή ιστορία που αναφέρεται στις Άρπυιες, περιγράφει τις Άρπυιες ως τιμωρούς του μάντη Φινέα. Ο Φινέας είχε τυφλωθεί από τον Δία επειδή απεκάλυπτε τις προθέσεις του στους ανθρώπους. Έτσι, ο Δίας του έστειλε τις Άρπυιες, που του άρπαζαν την τροφή ή τη λέρωναν με τις κουτσουλιές τους, ώστε ο μάντης να είναι πάντα πεινασμένος. Από αυτό το βάσανο τον απάλλαξαν οι Αργοναύτες, οι οποίοι μόλις πέρασαν από κοντά, σταμάτησαν για να τον συμβουλευθούν. Ο Φινέας τους παρεκάλεσε να τον ελευθερώσουν από τις Άρπυιες. Μόλις λοιπόν φάνηκαν τα ανθρωπόμορφα πουλιά, σηκώθηκαν μέσα από την ομάδα των Αργοναυτών ο Κάλαϊς και ο Ζήτης, οι φτερωτοί γιοι του Βορέα και άρχισαν να τα καταδιώκουν στον αέρα. Το πεπρωμένο των δύο ηρώων απαιτούσε να πιάσουν οπωσδήποτε τις Άρπυιες, γιατί αλλιώς όφειλαν να πεθάνουν. Το ίδιο πεπρωμένο ήθελε τις Άρπυιες να πεθαίνουν μόνο αν πιάνονταν από τον Κάλαϊ και τον Ζήτη. Τελικά έγινε κάποιο είδος συμβιβασμού: με τη μεσολάβηση της αδελφής τους, της Ίριδας, γλίτωσαν τη ζωή τους αλλά υποσχέθηκαν να επιστρέψουν στη σπηλιά τους στο Δικταίο Άντρο και να μην ξαναενοχλήσουν το Φινέα.
Αρκετοί πιστεύουν ότι οι Άρπυιες ήταν αρχικά η προσωποποίηση της κρητικής θεάς του θανάτου, που την απεικόνιζαν ως ανεμοστρόβιλο. Ανάμεσα στα «καθήκοντά» τους αναφέρεται και η φροντίδα να παραδίνουν στις Ερινύες όσους βαρύνονταν με εγκλήματα για να τιμωρηθούν.
ΠΗΓΗ: http://www.cretanbeaches.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου