«Γιώργη , ταχιά κουρεύγουμε, ταχιά κουλικουρούμε,
Κάλεσε τσι σύντεκνους μας , Τσι πιο καλούς μας φίλους..»
΄΄ Το Μάρτη κολοκουρίζομαι τα πρόβατα. Κουρεύουμε δηλαδή το πίσω μέρος των προβάτων για να είναι καθαρά τα οζά άμα τα αρμέγομε Τα κόλουρα μαλλιά δεν είναι καλής ποιότητας και τα πετούμε. Το Μάη και άμα έχει ζεστάνει ο καιρός κάνομε τσι κουρές. Τα πρόβατα τα κουρεύουμε τελείως γιατί με τόσο μαλλί καψώνονται το καλοκαίρι.
Οι κουρές είναι το πανηγύρι των βοσκών.
« Τη μέρα τω κουρώ καλούμε τσι φίλους μας στη μάντρα. Κρατούνε τα κουροψάλιδα και πιάνομε ένα ένα το οζό και το κουρεύομε. Πρώτα όμως τα βάνομε στο παραμάντρι και ένας ξελαλιτής τα ξελαλεί στο πόρο και ένας άλλος τα δίνει ένα ένα στι κουρευτάδες. Άμα το κουρέψουνε το αφήνομε να φύγει.
Οι γυναίκες μαζώνουνε τα μαλλιά και τα βάνουνε στα τσουβάλια. Άλλα
πουλούμε και άλλα κρατούμε για το σπίτι. Παραμπρός που οι γυναίκες φαίνανε, φτιάχνανε όλα τα χοντρόρουχα του σπιθιού . Φτιάχνανε μπατανίες, βούργες, ρασίδια.
Άμα τελειώσουν όλα τα οζά αρχίζει το γλέντι.
Έχουμε σφαγμένα 2-3 οζά και τα τρώμε. Καλό κρασί και καλό οζίστικο κρέας. Άλλο βράζομε, άλλο πετούμε πάνω στα κάρβουνα. Άμα ‘ρθουμε στο κέφι λέμε και τα αστεία μας, τραγουδούμε , παίζομε και καμιά μπαλοθιά. Πολλοί ξωμένουνε ύστερα στη μάντρα γιατί το γλέντι κρατεί ίσαμε αργά. Την άλλη μέρα που θα φύγουνε οι κουρευτάδες μένομε πάλι μοναχοί …»
Διήγηση Πεδιαδίτη βοσκού. (Ν.Ηρακλείου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου