ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΣΤΙΣ 10 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την αυγουστιάτικη πανσέληνο φιλοξενεί στον ανακαινισμένο κήπο του την παράσταση «Ο Στράτης Θαλασσινός κι ένα μικρό ναυάγιο» σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη. Η ποίηση στη σκηνή από την Άσπα Κυρίμη.

Η παράσταση αποτελείται από δύο μέρη: Στο πρώτο – η ενότητα του Στράτη Θαλασσινού - παρουσιάζονται τα ποιήματα «ο κ. Στράτης Θαλασσινός περιγράφει έναν άνθρωπο», «ο Στράτης Θαλασσινός ανάμεσα στους αγάπανθους» και «ο Στράτης Θαλασσινός στη Νεκρή θάλασσα». Στο δεύτερο μέρος παρουσιάζεται η «Κί χλη» που αποτελείται από τα ποιήματα «Το σπίτι κοντά στη θάλασσα», «ο Ηδονικός Ελπήνωρ» και «το ναυάγιο της Κίχλης».

Ο κ. Στράτης Θαλασσινός - alter ego- του Γιώργου Σεφέρη – περιγράφει έναν άνθρωπο το 1932. Το 1942 βρίσκεται «ανάμεσα στους αγάπανθους» και επισκέπτεται τη «Νεκρή θάλασσα». Ο Σεφέρης τον ίδιο καιρό βρίσκεται στη Νότιο Αφρική και παρακολουθεί από πολύ κοντά τα πολλώ λογιώ πάθη της Ελλάδας

Τον Οκτώβριο του 1946 ο Σεφέρης θα βρεθεί στον Πόρο. Είναι οι πρώτες του διακοπές μετά από επτά δύσκολα χρόνια. Γράφει την «Κίχλη» έχοντας πίσω του έναν παγκόσμιο πόλεμο και τον Δεκέμβρη του ΄44, αλλά ταυτοχρόνως όντας τρελός από χαρά στην επαφή του με την ελληνική φύση: «Ξέρω» γράφει, «πως ολόκληρη η ζωή μου δε θα μου φτάσει για να εκφράσω αυτό που προσπαθώ να πω εδώ και τόσες μέρες – αυτή την ένωση της φύσης μ’ ένα απλό ανθρώπινο σώμα».

Η «Κίχλη», σημειώνει ο καθηγητής Ν. Βαγενάς, «είναι η κατάληξη μιας μακροχρόνιας εμπειρίας, ενός μακροχρόνιου προβληματισμού που έχει φτάσει στη στιγμή του απολογισμού του και ταυτόχρονα η προαναγγελία ενός σημαντικού μέρους από το μετέπειτα έργο του Σεφέρη». Είναι επίσης «ένα καράβι που το βούλιαξαν εδώ και χρόνια» λίγο έξω από τις ακτές του Πόρου. Ο Σεφέρης βλέπει το ναυάγιο στις 2 Οκτωβρίου του 1946.

Ο Στράτης Θαλασσινός «συνεχίζοντας την περιοδεία του πολλές οργιές κάτω από την επιφάνεια του Αιγαίου», επισκέπτεται «το σπίτι κοντά στη θάλασσα», ξανα-ανταμώνει τον Ελπήνορα και συναντά «το ναυάγιο της Κίχλης»για να οδηγηθεί στο φως. Οι δύο ενότητες – ο κ. Στράτης Θαλασσινός που περιγράφει έναν άνθρωπο, ο Στράτης Θαλασσινός του Ημερολογίου Καταστρώματος β΄ και η Κίχλη – συνδέονται τόσο στο επίπεδο των μυθολογικών αναφορών όσο και στο επίπεδο της ατμόσφαιρας και των σημασιολογικών συσχετισμών, όπως παρατηρεί ο κριτικός θεάτρου Ηρακλής Λογοθέτης. «Ότι μορφάζει παρηγορητικά στον πρώτο κύκλο της ενηλικίωσης, αποκτά στον δεύτερο τη βαθύτητα της εγκαρτέρησης».

Η σκηνική προσέγγιση των δύο ποιητικών ενοτήτων ειδικά στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον….γιατί τ’ αγάλματα δεν είναι πια συντρίμμια, είμαστ’ εμείς. Τ’ αγάλματα λυγίζουν αλαφριά…..καληνύχτα.

Σκηνοθεσία-Ερμηνεία : Άσπα Κυρίμη

Μουσική επιμέλεια : Αθηνά Καψετάκη

Εικαστική επιμέλεια : Κωστής Μαμέλης